شیخ‎العراقین پس از بازگشت به ایران علاوه بر زعامت دینی، در عرصه اجتماعی و فرهنگی نیز حاضر شد. وی تعاملاتی با امیرکبیر و دولت وقت ناصرالدین شاه داشت و با اعتقاد به اینکه «هرگاه مدار دولت و مملکت داری از روی شریعت مطهره باشد... هیچ فتنه و فساد بر نیاید» برای اجرای صحیح احکام و قوانین اسلامی تلاش نمود.

**********************

منابع :

عباس اقبال آشتیانی، میرزا تقی خان امیر کبیر، ص 374-373.

شیخ‎العراقین پس از عزیمت به عراق تحصیلات حوزوی خود را در نجف سپری کرد. او در دروس اساتیدی چون حسن کاشف الغطاء ( فرزند جعفر کاشف الغطاء)، مشکور بن محمد بن صقر حولاوی (درگذشت 1273ق)، عیسی بن حسین، (معروف به زاهد)، و محمدحسن نجفی حاضر شد. وی یکی از چهار شاگرد صاحب جواهر است که خود بر اجتهاد آنان تصریح کرده است. شیخ‎العراقین پس از کسب اجتهاد به تهران بازگشت.برخی از نویسندگان کتب تراجم او را مرجع دینی تهران در دوره ناصرالدین شاه قاجار معرفی کرده‎اند.

*******************************

منابع :

محمد جعفر سبحانی، موسوعة الرجالیة، ج 13، ص 326 و 327

سید محسن امین، اعیان الشیعه، ج7، ص 438 و 439

محمدحسین حسینی‌ جلالی، فهرس الترات، ج2، ص 167.

جناب شیخ عبدالحسین تهرانی در تهران به دنیا آمد. از تاریخ تولد ایشان اطلاع دقیقی در دست نیست. در عین حال برخی تولد شیخ را 1222ق ذکر کرده‎اند. او در سال 1286ق در کاظمین از دنیا رفت و در حرم امام حسین(ع) در اتاقی نزدیک به باب سلطانیه به خاک سپرده شدند.

منابع :

 محمد علی مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج 3، ص 329. 

محمد جعفر سبحانی، موسوعه طبقات الفقهاء، ج 13، ص 236.